Podróżować każdy lubi, aczkolwiek nie u każdego podróż przechodzi bezboleśnie. Niektóre osoby cierpią na kinetozę. Jest to potocznie mówiąc tzw. choroba lokomocyjna. Objawami kinetozy są napady zimnego potu, bóle głowy, ślinotok, zawroty głowy, nudności, nieprzyjemne uczucie w żołądku.
Chorobę lokomocyjną wywołuje stan niepokoju nerwowego a dodatkowe kołysanie pojazdu wzmaga to uczucie. Przyczynami choroby są pobudzenia układu równowagi, który znajduje się w uchu wewnętrznym. Ciągłe zmiany pozycji sprawia, że nerw narządu równowagi w uchu wewnętrznym wysyła nieustannie fale impulsów nerwowych w kierunku móżdżku. Impulsy te docierają do ośrodków nerwowych przywspółczulnych, którę są częścią wegetatywnego układu nerwowego. Skutkiem czego odczuwamy zawroty i bóle głowy, skurcze żołądka, nudności czy wymioty. Stan ten pogłębiony jest dodatkowo poprzez uczucie niepokoju i strachu. Czasami można uznać za przyczynę choroby lokomocyjnej psychiczne nastawienie podróżującego i powstawania tzw. refleksu warunkowego.
W wypełnionych płynem kanałach półkolistych ucha wewnętrznego znajduje się narząd równowagi. Zmysłem równowagi kierują obszary doznań zmysłowwych, które dotyczą trzech płaszczyznprzestrzeni: wysokości, głębokości oraz szerokości. Każde pole zmysłowe składa się z komórek receptorowych, których rzęski pokrywa galaretowata błona. Wklejone są w nią maleńkie kryształki węglanu wapnia. Zmiana ułożenia głowy i związany z tym ucisk kamyczków wapniowych, odchylają rzęski z ich spoczynkowego ułożenia i do wyższych ośrodków biegną sygnały mające na celu kontrolowanie równowagi ciała.
W jaki sposób można wyleczyć chorobę lokomocyjną? Lekarze nie zalecają stosowanie stale leków, ponieważ choroba ta ujawnia się tylko podczas długich podróży. Dlatego niekorzystne jest stałe zażywanie leków dla organizmu. Na rynku farmaceutycznych dostępnych jest bardzo dużo leków, które działają szybko i skutecznie. W swoim składzie zawierają one antyhistaminę, która odpowiedzialnia jest za osłabienie impulsów przekazywanych od narządu równowagi do układu nerwowego przywspółczulnego. Osoba kierująca pojazdem nie może zażywać leków przeciwko chorobie lokomocyjnej, ponieważ działają one nasennie i uspokajająco.
Choroba lokomocyjna nie należy do chorób niebezpiecznych. Jednak jest trochę uciążliwa dla podróżujących. Jednak możemy zniwelować objawy tej choroby zażywając odpowiednie leki przed rozpoczęciem podróży.
