Ostatnich kilkanaście lat zrodziło pojęcie „nowych mediów”. Chętnie wykorzystywane przez prasę, radio i telewizję, domagają się zdefiniowania. Czym różnią się „nowe media” od tych tradycyjnych? Za głównego przedstawiciela „nowych mediów” możemy uznać Internet. Jego odcięcie od pozostałych środków przekazu wynika z tego, iż uaktywnia on odbiorcę, znosząc tym samym tradycyjny podział na „nadawcę” i „odbiorcę”. Wobec Internetu żaden użytkownik nie pozostaje biernym. Nie tylko otrzymujemy informacje, ale także sami je tworzymy, edytujemy, dodajemy, komentujemy. Mamy możliwość zaistnienia na portalach społecznościowych, ale także założenie własnego bloga. Nagle stajemy się częścią wirtualnego świata. Sami możemy wysyłać informacje w wirtualną przestrzeń. Powoduje to oderwanie od codziennego życia, ponieważ „nowe media” umożliwiają nam kreacje, budowanie siebie i świata na nowo. „Nowe media” są przede wszystkim intertekstualne – łączą w sobie wszystkie możliwe formy przekazu. To właśnie pojawienie się „nowych mediów” doprowadziło do narodzin nowej rzeczywistości, w której człowiek już nie może pozostać jedynie biernym odbiorcą informacji.
