Jeszcze parę dekad temu, wirus HIV był całkowicie nieznany ludzkości. Nie istniały także żadne sposoby na to, aby poradzić sobie z jego atakiem, a ludzie którzy mieli to nieszczęście, że zostali zakażeni, byli skazani na powolną śmierć w wyniku różnorodnych infekcji.
Problemem z terapią przeciwko wirusowi HIV jest między innymi to, że atakuje on układ odpornościowy, czyli dokładnie to narzędzie, które służy organizmowi do walki z infekcjami. Dlatego też aby poradzić sobie z symptomami, jakie wywołuje wirus oraz, aby zahamować jego rozwój w organizmie, opracowano wiele różnych leków. Każdy z tych leków działa w nieco inny sposób, jednakże ich mieszanka tworzy podstawy terapii leczniczej w przypadku zakażenia wirusem HIV. Terapia ta szeroko znana jest pod nazwą HAART (ang. highly active antiretroviral therapy) i jest to wyjątkowo agresywne podejście do zakażenia wirusem HIV, które jednocześnie przynosi najwięcej dobrych efektów. Celem HAART jest dobranie co najmniej trzech leków, których działanie pozwoli zahamować replikację wirusa w organizmie osoby zakażonej. Leki te zatem celują w proces replikacji materiału genetycznego wirusa, jakie odbywa się w komórkach ludzkich po zakażeniu. Jako, że wirus HIV podatny jest na częste mutacje, skuteczność działanie pojedynczych leków szybko maleje. Z tego powodu HAART zaleca stosowanie mieszanki leków antyretrowirusowych, co umożliwia uzyskanie jak najlepszych efektów terapeutycznych. Wśród stosowanych leków można znaleźć przede wszystkim inhibitory odwrotnej transkryptazy, czyli enzymu, który jest kluczowy w procesie replikacji materiału genetycznego wirusa HIV.
Terapia taka jak HAART zazwyczaj pozwala na niemalże stuprocentowe zahamowanie namnażania wirusa w organizmie. Prowadzi także do wzrostu liczby limfocytów, a zatem do odbudowy osłabionego układu odpornościowego pacjenta. Wszystko to powoduje, że HAART jest najlepszą opcją w przypadku zakażenia wirusem HIV, pozwalając znacznie poprawić stan zdrowotny pacjenta i poradzić sobie z infekcją.
